De Auteur Rianet Knevel

Rianet Knevel studeerde aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Arnhem (ABK, nu ArtEZ). Al tijdens haar opleiding, bleek ze meer geïnteresseerd te zijn in wat kleding met mensen doet voor hun zelfbeeld, sociaal functioneren en ook voor hun zelfredzaamheid. Ze ontwierp kleding voor mensen die niet in het ideaalbeeld van de mode-industrie pasten: grote maten, uitzonderlijk lange en kleine mensen en mensen met een lichamelijke handicap. Dat was in de periode 1971-1975 op zijn zachtst gezegd niet gebruikelijk.

Na haar diplomering werd ze docent bij de opleiding modevormgeving van de ABK en bij de Nieuwe Leraren Opleiding in Tilburg. Ze was in allerlei projecten betrokken bij de doelgroepen die buiten het modebeeld vielen. En ze ging werken bij het Dorp in Arnhem, de eerste woonvorm in Nederland voor volwassen gehandicapten. Ze kreeg daar de gelegenheid om samen met een collega binnen het Activiteitencentrum een atelier te ontwikkelen waar bewoners van het Dorp hun eigen kleding konden komen maken.

Rianet Knevel ontwierp samen met de gebruikers van het atelier honderden kledingstukken die wat vormgeving betreft recht deden aan wie de drager was of wilde zijn, perfect pasten ongeacht welke figuur afwijking dan ook en oplossingen bood voor problemen die men steeds had ervaren met bestaande kleding. Je moet dan denken aan: pijn of moeite met aan- en uitkleden; opkruipen en draaien van kleding; uit de rolstoel schuiven (en dus ook vaak uit je kleding); niet zonder hulp naar het toilet kunnen, enzovoorts.

Er was nauwelijks een bron waar ze op terug kon vallen. Er bestond alleen summiere informatie over wat te doen als een halsopening een beetje gaapt of afstaat, een ongelijke schouderhoogte of een heup die een beetje scheef was. Dus werden door haar zelf 25 jaar lang alle mogelijke patroontechnische oplossingen en nieuwe naaitechnische en werkwijzen ontwikkeld en gearchiveerd. Daarbij kwamen ook allerlei aanpassingen voor het bedienen van naaimachines, zodat elke bezoeker zelf aan de slag kon om perfect passende kleding te maken.

Die ervaring van 25 jaar deelde zij met andere geïnteresseerde professionals door de cursus “Mode met een Handicap” te verzorgen die een aantal jaren door het Dorp gefaciliteerd is. Haar ervaring met het aanpassen van patronen en van bestaande kleding heeft zij in 1991 ook vastgelegd in het boek Mode Maatwerk Pasvormcorrecties.

Het gaat er tenslotte niet om of je in kleding mooi bent of lelijk, dik of dun. Het gaat erom hoe jij je in je kleding voelt. Of je kunt zijn wie je bent. Kleding die slecht zit, kleding waar je niet zonder pijn en moeite in- en uitkomt, kleding die geen recht doet aan wie jij bent, belemmert je in je sociaal functioneren. Kleding is de allerpersoonlijkste expressie van wie jij bent of wilt zijn.

Bestel dit UNIEKE BOEK €31,50
inclusief verzendkosten*

Wat doet kleding dan voor jou?

Op de vraag “Wat doet kleding dan voor jou?” vertelt Rianet Knevel dit veelzeggende verhaal:  

Ik werkte nog niet zo lang in het activiteitencentrum toen er een heel boos kijkende jonge vrouw met engelachtig lang blond haar en in een jurk van bloemetjesstof het atelier binnen kwam. 

Haar uiterlijk zette je op het verkeerde been want zo engelachtig was ze niet. Ze was eén en al verzet. Verzet tegen haar ouders, verzet tegen de beperkingen van een leven in een rolstoel en tegen het geen deel kunnen uitmaken van de groep waar ze verwantschap mee voelde.  Ze was behoorlijk spastisch en die ruime bloemetjesjurk met een wit kraagje was min of meer haar “uniform” geweest zo lang ze zich kon herinneren. Maar het was ook het kledingstuk waar haar moeder haar met de minste moeilijkheden of het minste geworstel in kon krijgen tijdens de dagelijkse verzorging. En als bijkomend voordeel: je zag er niet zo snel vlekken op. 

Ze was een enorme fan van Johnny Rotten en stevige Punkmuziek. Een groter contrast met haar uiterlijk kon je je niet voorstellen. In het centrum van de stad was een Punkcafé. Daar wilde ze heen, maar het café had een flinke stoep. Buiten voor de deur luisterde ze mee en keek naar het gewoel en gespring binnen. Soms keken er punkers naar haar en die zagen een meisje met blond haar, in een bloemetjesjurk met een wit kraagje in een rolstoel. 

Ik vroeg haar wat ze in het atelier wilde komen maken. Ze zei dat ze een zwarte broek met veel scheuren erin wilde. We maakten een patroon van een ‘broek in zitvorm’ in haar maat. We zetten in de achterkant rekbare stof (er was toen nog geen stretch jeans op de markt) en grove metalen ritsen schuin in de onderkant van de pijpen zodat ze zonder geworstel in haar broek kon komen. Ze naaide alles zelf en met veel enthousiasme maakten we gezamenlijk scheuren in de pijpen. 

Toen de broek bijna af was, verscheen ze ineens met grotendeels kaalgeschoren hoofd maar wel een hanenkam en een hondenriem om haar hals, nog steeds in haar bloemetjesjurk. Ze had een zwart T-shirt gekocht waar we ook flinke scheuren in maakten, die weer met veiligheidsspelden aan elkaar werden gezet. We knipten de halsafwerking eraf.  Nu kon ze daar ook makkelijk in en uit. Zo ging ze naar de stad. Voor het Punkcafé stond nu een Punker in haar zware elektrische rolstoel buiten op de stoep. Ze werd direct opgemerkt en vier stevige jongens tilden haar met rolstoel en al naar binnen! Dat is wat kleding echt met je doet! Het verbindt mensen met elkaar!  

Met kleding straal je uit wie je bent!

Als expertise en informatie verzamelen een doel is om meer kennis op te doen kan het ook een reden zijn om dit boek aan te schaffen. Dat deed Maaike Bijster dan ook omdat in het Atelier 88 kleermakerij en haar modevakschool in het maatwerk pasvomcorrecties werden gevraagd. Zij volgde een cursus die in het centrum werd gegeven door Rianet Knevel en haar collega.

Maaike Bijster is nu de huidige uitgever van Het Egelhuis. Tijdens de cursus werd de affiniteit voor buitengewone kledingmaten omgezet in een jarenlange passie voor het maken van kleding voor gehandicapten en mensen met ernstige figuurbeperkingen.

Lees meer over de uitgever HET EGELHUIS